Şimdi eğri oturalım, doğru konuşalım: Bu bir kader mi, yoksa apaçık bir ihmal mi?
Bir Okul, Bin Soru
Eğitim yuvası dediğimiz yer, bir çocuğun en güvende hissetmesi gereken kaledir. Ancak bugün o kalenin surlarında gedik açıldı. Okul binasındaki fiziksel eksiklikler mi, denetimsizlik mi, yoksa "bir şey olmaz" zihniyeti mi bu noktaya getirdi bizi?
• Denetimler Nerede? Okulun fiziki şartları en son ne zaman ciddiyetle incelendi?
• Öncelik Kimde? Tabelaların parlatılmasına harcanan mesai, neden bir çocuğun ayağının takılacağı o mermere, üzerine düşeceği o dolaba veya güvenliğini tehdit eden o unsura harcanmadı?
"Kaza" Demek Kolay, Ya Sorumluluk?
Bizim buralarda bir olay oldu mu hemen "kader" der, konuyu kapatırız. Ama kusura bakmayın, tedbir alınmayan yerde takdir sorgulanır hale gelir. Eğer bir okulda çocukların can güvenliği pamuk ipliğine bağlıysa, orada idari bir körlük var demektir.
Patnos’un tozunu yutmuş, bu toprağın evladı olarak soruyorum: Yarın hangi okuldan benzer bir haber alacağız? Bugün Selahaddin Eyyubi’de yaşananlar bir uyarı fişeğidir. Eğer yetkililer bu çığlığı duymazdan gelirse, yarın vicdan azabı hiçbir makam koltuğuna sığmaz.
Son Söz: Emanete İhanet Edilmez!
Eğitim sadece ders anlatmak değildir; o çocukların saçının teline zarar gelmemesini sağlamaktır. Patnos İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü ve okul yönetimi, bu olayın "nasıl" olduğunu değil, "neden önlenemediğini" halka açıklamak zorundadır.
Unutmayın; ihmalin bedelini çocuklar öder, vebali ise susanların boynundadır.
Biz takipteyiz. Bakalım adalet ve güvenlik, o okulun koridorlarına ne zaman tam anlamıyla geri dönecek?